آخرین مطالب
امکانات وب
.
جهت یادبود.
.
.
.
.
این لهجه‌ها و گویش‌ها مانند هرگویش دیگری دارای خزینهٔ واژگان خاص خود می‌باشد. در برخی موارد لهجه‌های مختلف این استان واژگان با مصادر و اصطلاحات خاص خود را دارند. بندرامام حسن در منطقه‌ای مانند استان بوشهر که بواسطهٔ زندگی ساحلی و تجارت و دریانوردی و حضور اقوام مهاجر گوناگون کلمات متعددی را از زبانهای دیگر نیز قرض گرفته‌است. در بسیاری از گویش‌های آن کلمات پارسی میانه دیده می‌شوند. مثلاً تهل (تلخ) یا پهل (پل) یا شنو (شنا). برای نمونه:
غوص کردن: زیر آبی رفتن
رو کردن : حرکت کردن
بوآ : بابا، پدر
دی : مادر
کُکا: برادر
میره : شوهر
پار : پارسال
تاته: عمو
هالو:دایی
عامه:عمه
زوون : زبان
مشقل : آبکش
تنگسن : پریدن، نشستن
بارون: باران
کپ : دهان
کم : شکم
ویسیدن : ایستادن
پوز : چانه
کَر : پسر
دریه: دریا
خهک : خاک
دیگ : دیروز
پسین : عصر
صوا : فردا
آماده خرَک ویساده:آماده وایسادن
کُجی:کجایی
تُماته:گوجه
پاتیل:دیگ
نیخُوم:نمیخوام
چیکنی:چکار میکنی
ناشتا:صبحانه
چاس:ناهار
شوم:شام
نون:نان
ایایه:میاد
پی دریه:کنارساحل
بیو:بیا
دیندام:دنبالم
نونم:نمیدونم
اشنایی با برخی از کلمات مردم استان بوشهر
برچسب : نویسنده : alirezaferozkha1 بازدید : 54